Gelukspoppetje
Van elke collega één
Goede reis gewenst!
Ik heb gisteren echt in een deuk gelegen! Om de haverklap drentelde een collega, soms twee of drie, mijn kamer binnen met een of andere vage smoes. En op een gegeven moment kwam dan de aap uit de mouw, ze hadden een gelukspoppetje om ons een voorspoedige en mooie reis te wensen. Toen ik weg ging naar een afscheidsborrel (drie collega's hadden andere banen gevonden) kwam ik daar ook collega's van een andere lokatie tegen. Ik ben uiteindelijk maar met twee handen tegen elkaar een soort bakje gaan vormen, want het regende gelukspoppetjes!
En ik kreeg ook nog een heel leuke kaart met de tekst 'We blijven altijd bij je, ook als je even weg bent'.
En dat allemaal stiekem achter mijn rug geregeld zonder dat ik het in de gaten heb gehad. Soms is het een zegen om naïef te zijn ;-)
Overbodig te zeggen dat ik het niet alleen heel erg gewaardeerd heb, maar me ook heel gewaardeerd voel. De poppetjes gaan meereizen en ik ga er de nodige foto's van maken!
Dank je wel collega's! Tot 17 februari 2014 ;-)
zaterdag 16 november 2013
vrijdag 15 november 2013
dinsdag 1 oktober 2013
Haiku dinsdag
Afgelopen woensdag was ik op retreat met mijn afdeling, waardoor direct al mijn haiku woensdag voornemen in het water viel. Om dat goed te maken vandaag dus een haiku en als het goed is heb ik morgen dan volgens schema weer een woensdag haiku ;-)
Eens kijken of ik vanavond of morgenavond een toepasselijke foto erbij kan plaatsen!
'Retreat in Limburg
collega's leren kennen
Het was geweldig!'
Eens kijken of ik vanavond of morgenavond een toepasselijke foto erbij kan plaatsen!
'Retreat in Limburg
collega's leren kennen
Het was geweldig!'
woensdag 18 september 2013
zondag 15 september 2013
Hardlopen (WAAAT zeg je?)
Een jaar geleden zei ik nog tegen Edwin 'daar heb je weer zo'n halve gare' als ik iemand zag hardlopen. Tja, het kan verkeren, want inmiddels ben ik er zelf mee begonnen ;-) In eerste instantie vooral om straks in Australie en Nieuw Zeeland mijn conditie een beetje op peil te houden, maar ik geloof dat ik het zowaar ook nog leuk ga vinden. 't Moet niet gekker worden!
Alleen ben ik wel heel blij dat ik een clinic van zes weken hiervoor heb geboekt. Daarbij heb je voor doordeweeks twee trainingen adhv een schema en op zaterdag een training met trainers erbij die ook uitleg geven over looptechniek, waar je op moet letten, welke klachten normaal zijn en wanneer je toch wat voorzichtiger moet zijn.
Helaas blijk ik in de laatste categorie te vallen. Ik had van de week wat last van mijn onderbenen, net alsof er een stukje boven mijn enkel een band net iets te strak was aangetrokken. Maar met trainen kon ik goed door de pijn 'heenlopen', dus ik had iets van ach hoort erbij, gaat wel weer over. Ik ben niet eigenwijs hoor, helemaal niet!
Toch gisteren maar even besproken met een trainer en kennelijk wijst dit op het ontwikkelen van shin-splint. Voor de zekerheid heeft ze tijdens de training en via een video mijn looppatroon bekeken, maar daar is niets mee aan de hand. Conclusie: ik wil te snel te hard gaan. Goh, dat herken ik nou toch echt niet ;-)
Het advies is dus voorlopig echt heel rustig hardlopen (hoe gek dat ook klinkt) en de twee trainingen voor deze week te verdelen over kortere periodes lopen met dus wat vaker een minuutje stevig wandelen ertussen. Dat vermindert de belasting van de pezen aanzienlijk en dus de kans dat ik echt shin-splint krijg.
Toen ik begon zag ik mezelf al als een elegante slanke hinde met mooie lange passen over de paden snellen. Het lijkt er echter op dat ik voorlopig nog ben 'veroordeeld' tot het als een olifant rondsjoggen ;-)
Alleen ben ik wel heel blij dat ik een clinic van zes weken hiervoor heb geboekt. Daarbij heb je voor doordeweeks twee trainingen adhv een schema en op zaterdag een training met trainers erbij die ook uitleg geven over looptechniek, waar je op moet letten, welke klachten normaal zijn en wanneer je toch wat voorzichtiger moet zijn.
Helaas blijk ik in de laatste categorie te vallen. Ik had van de week wat last van mijn onderbenen, net alsof er een stukje boven mijn enkel een band net iets te strak was aangetrokken. Maar met trainen kon ik goed door de pijn 'heenlopen', dus ik had iets van ach hoort erbij, gaat wel weer over. Ik ben niet eigenwijs hoor, helemaal niet!
Toch gisteren maar even besproken met een trainer en kennelijk wijst dit op het ontwikkelen van shin-splint. Voor de zekerheid heeft ze tijdens de training en via een video mijn looppatroon bekeken, maar daar is niets mee aan de hand. Conclusie: ik wil te snel te hard gaan. Goh, dat herken ik nou toch echt niet ;-)
Het advies is dus voorlopig echt heel rustig hardlopen (hoe gek dat ook klinkt) en de twee trainingen voor deze week te verdelen over kortere periodes lopen met dus wat vaker een minuutje stevig wandelen ertussen. Dat vermindert de belasting van de pezen aanzienlijk en dus de kans dat ik echt shin-splint krijg.
Toen ik begon zag ik mezelf al als een elegante slanke hinde met mooie lange passen over de paden snellen. Het lijkt er echter op dat ik voorlopig nog ben 'veroordeeld' tot het als een olifant rondsjoggen ;-)
vrijdag 6 september 2013
-14!
Nee, niet de temperatuur ;-) Nog lang niet en ik hoop helemaal niet deze winter.
Nee, ik heb afgelopen woensdag mijn afrondend gesprek van het zes maanden durende afvalprogramma gehad. En ik ben TROTS op mezelf! Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik dat niet gauw zeg van mezelf, maar nu vind ik dat ik dat best mag zeggen van mezelf.
Want waar ik eind februari nog 82,2 kilo woog met de bijbehorende BMI van 29,2 bleef de weegschaal woensdag op maar 68,2 kilo steken, terwijl mijn BMI gezakt is naar 25,7. En dat woog ik een maand geleden ook al. Want toen ben ik even zelf op de 'gewone' weegschaal gaan staan. Afgelopen woensdag heeft Esmeralda, de coach, me op de supersonische weegschaal gezet, waarmee gelijk vet- en spierpercentage werden gemeten. En ook die cijfers zien er goed uit ;-) Het lijkt erop dat ik de knop omgezet heb en weet hoe ik nu moet eten en sporten om op gewicht te blijven en misschien zelfs nog wel wat af te vallen. (want eigenlijk ben ik nog altijd zo'n 3 tot 4 kilo te zwaar)
Het volgende goede voornemen is gaan hardlopen. Vanaf morgen ga ik een zesweekse clinic volgen bij iRun met het idee dat ik na zes weken in staat ben om 5 km hard te lopen. Ik heb geen idee of het me gaat lukken, of ik het leuk ga vinden, of mijn lichaam het aan kan, maar ik ga het in ieder geval proberen!
Wordt vervolgd!
Nee, ik heb afgelopen woensdag mijn afrondend gesprek van het zes maanden durende afvalprogramma gehad. En ik ben TROTS op mezelf! Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik dat niet gauw zeg van mezelf, maar nu vind ik dat ik dat best mag zeggen van mezelf.
Want waar ik eind februari nog 82,2 kilo woog met de bijbehorende BMI van 29,2 bleef de weegschaal woensdag op maar 68,2 kilo steken, terwijl mijn BMI gezakt is naar 25,7. En dat woog ik een maand geleden ook al. Want toen ben ik even zelf op de 'gewone' weegschaal gaan staan. Afgelopen woensdag heeft Esmeralda, de coach, me op de supersonische weegschaal gezet, waarmee gelijk vet- en spierpercentage werden gemeten. En ook die cijfers zien er goed uit ;-) Het lijkt erop dat ik de knop omgezet heb en weet hoe ik nu moet eten en sporten om op gewicht te blijven en misschien zelfs nog wel wat af te vallen. (want eigenlijk ben ik nog altijd zo'n 3 tot 4 kilo te zwaar)
Het volgende goede voornemen is gaan hardlopen. Vanaf morgen ga ik een zesweekse clinic volgen bij iRun met het idee dat ik na zes weken in staat ben om 5 km hard te lopen. Ik heb geen idee of het me gaat lukken, of ik het leuk ga vinden, of mijn lichaam het aan kan, maar ik ga het in ieder geval proberen!
Wordt vervolgd!
donderdag 22 augustus 2013
Vijftig jaar jong ofwel de geneugten van de mammografie!
Eén van de 'geneugten' van vijftig worden is dat je voortaan iedere twee jaar een oproep voor het maken van een mammografie krijgt. Een goede week geleden was het mijn beurt om dat te ondergaan. Bij het vertrek werd me verteld dat ik met circa twee weken bericht zou krijgen, tenzij er iets aan de hand was. Dan zou ik al eerder bericht krijgen.
Je kan je dan ook mijn schrik denk ik wel voorstellen toen ik binnen een week al een envelop op de deurmat vond....Met trillende vingers en gierende zenuwen opengemaakt, want zo'n snel bericht was vast geen goed nieuws.
Gelukkig was het goed nieuws, maar mijn hart heeft toch wel even in mijn keel gezeten. Ik hoop dat ze over twee jaar wel die twee weken de tijd nemen als er niks aan de hand is! Anders houd ik nog een hartkwaal over aan die goede berichten ;-)
Je kan je dan ook mijn schrik denk ik wel voorstellen toen ik binnen een week al een envelop op de deurmat vond....Met trillende vingers en gierende zenuwen opengemaakt, want zo'n snel bericht was vast geen goed nieuws.
Gelukkig was het goed nieuws, maar mijn hart heeft toch wel even in mijn keel gezeten. Ik hoop dat ze over twee jaar wel die twee weken de tijd nemen als er niks aan de hand is! Anders houd ik nog een hartkwaal over aan die goede berichten ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)