3 mei 1963

Dat was een vrijdag en wat grappig dat je dan kennelijk ook op een vrijdag je 50e (!) verjaardag viert. Yep, ik ben vandaag 50 jaar geworden. Dat heb ik 1½ week geleden al gevierd met een heel stel vriendinnen, zie dit logje, dus de kop was er alvast van af met een bijzonder geslaagde dag.

Maar met mijn familie zit dus nog in het vat...Edwin doet al een tijd geheimzinnig, om af en toe gek van te worden! Ik heb echt absoluut geen idee wat hij allemaal bekokstoofd heeft, alhoewel er vanochtend wel een tipje van de sluier werd opgelicht:



Verrassing!

 DIT vond ik vanochtend in de huiskamer toen ik enigszins slaperig met ontbijt en krant binnen stapte. Ik was gelijk wakker ;-) Edwin kwam toen de trap afgestommeld en vertelde dat hij hier al in januari over aan het nadenken was geweest. Samen met zijn tante (de pop en het stoeltje) en zijn moeder en zus (de kleertjes) heeft hij dit bekokstoofd. Onnodig te zeggen dat ik in een deuk lag, zo goed als ze alles geheim hebben weten te houden!

Uiteraard ben ik met Sara op de foto gegaan:


Sara en Sara

 Ik mocht helaas maar één cadeautje van hem uitpakken en dat bleek een bon voor een diner in een nieuw Aziatisch restaurant te zijn. Tja, wie me een beetje kent weet dat je me met een etentje een groot plezier doet! Voor de andere cadeaus moet ik dus nog even wat geduld oefenen, die mag ik vanmiddag pas uitpakken.

Mijn collega's hebben ook flink uitgepakt met versieren van de afdeling. Wie niet in de gaten heeft dat ik vandaag 50 word moet toch werkelijk stekeblind zijn! Daar schrijf ik vandaag of morgen nog wel een apart logje over, de afdeling ziet er redelijk hilarisch uit ;-)

En vanavond ga ik lekker uit eten met mijn ouders en schoonouders, mijn schoonzus en Edwins oma. We gaan naar Jasmijn en ik, waar we een heerlijk etentje tegemoet kunnen zien.

Voorlopig is het begin van de dag veelbelovend!

Weekendje weg

Oftewel hoe een gepland uitje toch anders uitpakt!

Vorig jaar had ik een Groupon bon gekocht van een leuke aanbieding bij een restaurant waar ik al heel lang graag een keer wilde gaan eten. Om het compleet te maken had ik maar gelijk de versie met overnachting erbij gekocht. Als je het doet moet je het goed doen nietwaar?

Afgelopen weekend zijn Edwin en ik dus heerlijk op stap geweest. Alleen liep het natuurlijk weer eens niet zoals gedacht....

Direct na aanschaf had ik via de mail gereserveerd, de bon opgestuurd en daarmee was alles dus in kannen en kruiken. Tja, dat liep dus even anders...

Want bij aankomst zaterdagmiddag bleek onze reservering dus helemaal niet in de boeken te staan. Niet bij de reserveringen voor een kamer en al helemaal niet bij de reserveringen voor het restaurant. Wij keken elkaar eens aan en hadden allebei het gevoel van 't Zal toch niet?'

Gelukkig bleek er nog wel één, maar dan ook nog maar precies één hotelkamer vrij te zijn, dus die horde was snel genomen. Het restaurant, dat was een stuk lastiger, want volledig geboekt. En hoe de dame van de receptie en de chef kok ook puzzelden, het lukte echt niet. Dus uiteindelijk kregen we de keus: of in een ander restaurant dineren waarbij de rekening door hen werd betaald of wachten tot er een tafel vrij was. Die keus was niet zo moeilijk, want met name ik wilde hier graag gaan eten. We zouden dus wachten op een vrij tafeltje. En dan krijg je dus dit soort foto's:

In de lounge van het hotel alvast de eerste gang geserveerd krijgen,

die bestond uit gevogeltepaté met gekarameliseerde sjalotjes en koffiegelei.

Ook de tweede gang, een soep van paprika met vergeten groente, kregen we daar, maar al vrij snel daarna konden we 'oversteken' naar het restaurant aan de andere kant van de sluis.

En daar hebben we vervolgens genoten van nog vier gangen, de een nog lekkerder dan de andere:

mousse van snoek met o.a. een stukje prei en een heerlijke saus,

gestoofde lamsnek met een heerlijk garnituur

en het hoofdgerecht: eendeborstfilet met daarop een raviolo gevuld met eendenmousse.

Het nagerecht was pittige ananas met dragonroomijs en rode peper mousse. 

Het diner hebben we afgesloten met voor Edwin een Irish coffee en voor mij een heerlijke thee met daarbij drie verschillende zoete lekkernijen. En uiteraard hebben we er ook een wijnarrangement bij genomen, alhoewel ik koos voor het Bob arrangement oftewel halve hoeveelheden.

En de rekening na afloop (de bon was exclusief drankjes) viel enorm mee. Vanwege het mislopen van de reservering hoefden we slechts twee glazen wijn en de koffie/thee na afloop af te rekenen. Dat was dan weer het voordeel voor ons :-D

En daarna hebben we nog heerlijk geslapen in het hotel om de volgende dag na een uitgebreid ontbijt weer rustig op huis aan te gaan. We hadden van tevoren allerlei plannen maar dan moet het weer wel meewerken...
't Was ons echt te guur om een flink stuk te gaan fietsen. Dat bewaren we wel voor een volgende keer als we op stap gaan! Want hier nog een keer gaan eten zouden we best wel willen. Kaatje, we komen graag nog een keer bij je aan!

Hunebedden en schapen

Voor Eerste Paasdag was goed weer voorspeld, dus Edwin en ik zouden lekker met de trein naar Emmen gaan en dan op de fiets naar Assen. Er was me wijs gemaakt dat dat 35 km was, alleen had Edwin daar niet bij verteld dat dat een min of meer rechte lijn op de kaart was....We hebben er uiteindelijk zo'n 60 (!) gefietst, maar ach, het was schitterend weer. Met her en der een stop en een kop koffie genietend in het zonnetje kom je die ook wel door ;-)

We hebben heerlijk door de bossen gefietst, zijn nog wat kilometers over de hei gegaan en hebben o.a. bij het HunebedCentrum in Borger wat tijd doorgebracht. En onderweg hebben we natuurlijk weer de nodige foto's gemaakt. Ik moet immers nog flink oefenen met mijn camera ;-)

Hij mocht ook mee ;-)

Hiervoor ben ik letterlijk door de knieën gegaan, ik heb liggen rollebollen in de bladeren...

Wat is Drente zonder hunebedden?

Of zonder schapen ?

We houden alles in de gaten!

Deze dame poseerde zo mooi voor Edwin!

Gesnapt!

De laatste foto vind ik zelf errug geslaagd trouwens.

Om de dag lekker af te sluiten had Edwin in Assen een restaurant gereserveerd. Moe maar voldaan zijn we daarna weer op huis aangegaan. Wat hebben we een heerlijke dag gehad!

Uit eten

Wie mij een beetje kent, weet dat ik naast koken ook erg gecharmeerd ben van uit eten gaan. Dat scheelt in zelf boodschappen halen. En zelf verzinnen wat we eten. Zelf koken. De zelfgemaakte rotzooi vervolgens weer opruimen. Dus dat uit eten doen we wel eens. Soms ook wat vaker....
Nu is het weer zo'n periode dat we wat vaker uit eten gaan. Aankomende zaterdag gaan we bij restaurant the colour kitchen eten. Dat restaurant heb ik gevonden via dining city. De filosofie van het restaurant spreekt me aan en (niet onbelangrijk natuurlijk ;-) de recensies zijn erg lovend. We laten ons graag verrassen :-D
En volgende week zaterdag gaan we wederom uit eten. Dit keer via Groupon in restaurant Marnemoende.
Op deze manier kom je aan restaurants in je omgeving die je anders niet gauw zou vinden. En daarbij letten wij er goed op dat als het even kan we op de fiets of met het OV kunnen. Want bij lekker uit eten hoort voor ons bijpassende wijn ;-)
Stelletje lekkerbekken!

De Ommekeer

Maandag had ik gepost dat we op donderdag uit eten zouden gaan. En voordat je het weet is het dan alweer vrijdag...Dus zijn we gisteren alweer uit eten geweest, duh! Edwin wist nergens van, maar hij laat zich graag ontvoeren, zeker als het rond etenstijd is en ik niet aan het koken ben ;-) Zo ook gisteravond. 't Was maar goed dat het restaurant op loopafstand was, want anders waren we als twee verzopen katten daar aangekomen. Nu konden we knusjes onder een grote paraplu lekker droog daar naar toe wandelen.
Eenmaal binnen hebben we onder het genot van een wijntje (ik) en whisky (Edwin) ons menu uitgekozen. Vooraf had Edwin gebakken mosselen en ik slakken met kruidenboter uit de oven. Als hoofdgerecht koos Edwin voor varkenshaas met abrikozensaus en ik voor een hartige taart met spinazie, brie en walnoten, het geheel uiteraard voorzien van een heerlijk wijntje. Eigenlijk zaten we daarna zo vol dat een toetje ons niet echt meer trok. Totdat...we een kaasplankje op de kaart zagen staan. En we zijn allebei zo verzot op kaas, dat we er toen samen eentje verorberd hebben. Onnodig te zeggen dat we rollend van tafel gingen. 't Was maar goed dat we nog een wandeling van 20 minuten voor de boeg hadden, dan kon al dat lekkers tenminste een beetje zakken ;-)
O, en de titel van dit berichtje? Dat is de naam van het restaurant waar we hebben gegeten.

Morgen gaan we opnieuw uit eten. Ik zal toch eens een serieuze poging tot het maken van foto's doen....

Tot laters,
Monique