Count up 13

Op het forum van SD zijn we inmiddels met nog maar drie dames over voor deze wedstrijd, maar we zijn alle drie volhouders. Ben benieuwd met hoeveel foto's op een pagina we uiteindelijk eindigen...

Voor deze ronde waren de eisen als volgt:

- 13 foto's (open deur natuurlijk...);

- 13 zelfgemaakte (!) bloemen, IEKS!

- minimaal 1 foto moest iets met pech/tegenslag te doen hebben, omdat dat ook geldt voor het getal 13.

En als eigen eis natuurlijk opnieuw dat het weer met foto's van Australië gedaan zou worden. 

Die eerste en laatste eis waren niet zo lastig, maar die bloemen! Ik ben ruim een week aan het kl**tviolen geweest met bloemen gemaakt volgens deze flower tutorial, toen heb ik het maar opgegeven. Ik heb nog wel de babydoekjes gebruikt als materiaal, maar met stanzen de bloemen gemaakt. Ik wil nog wel eens bloemen volgens Pauliens werkbeschrijving maken, maar nu even niet. 

De foto's van mijn bijdrage, getiteld 'Bloemlezing van pech':

De hele LO met boven 13 foto's en onder de titel. Her en der de 13 blommen...

Een close-up van de rechterkant met de tags uitgeschoven

Het verhaal bij alle foto's

De journaling is wat lastig te lezen vanaf de foto, dus hieronder de tekst:

'Onze gids Nathan had nogal wat pech met de bus. Een steeds weer opduikend probleem
in de eerste drie weken was dat de motor onvoorspelbaar en op de meest ongeschikte momenten zomaar afsloeg. Uiteindelijk besloot Nathan gelijk door te rijden naar Darwin omdat hij het niet meer vertrouwde. Bij het binnenrijden van Darwin verzuchtte Rachel dat we dat tenminste hadden gehaald. Nog geen 50 meter verder was het definitief over en uit met de bus! We bleven vier dagen in Darwin ipv twee, maar toen garandeerde de garage dat de bus nu toch echt zeker weten gerepareerd was. Nog geen uur rijden later strandden we dus bij resort Lake Bennett…Toen heeft de organisatie een andere bus geregeld. En als goedmakertje kregen we een extra trip naar Magnetic Island  :-D :-D 

Daarnaast hadden we echter ook de nodige‘eenmalige’ pechmomenten:
Zo was er die parkeergarage in Alice Springs die steeds iets lager werd, waardoor op een gegeven moment het dak van de bus langs het plafond schraapte…

Of die keer dat Nathan achteruit reed, maar niet had gezien dat het linkerportier nog open stond. Waardoor het portier vervolgens nogal onzacht in aanraking met een paaltje kwam…

De aanhanger bleek niet berekend op het gewicht van alle bagage, zodat Nathan in Tennant Creek in allerijl op zoek moest naar een service centrum voor een noodreparatie van het chassis…

Maar wat ons het meeste is bijgebleven is de brandlucht die we op een gegeven moment roken. Het duurde even voordat Nathan door had dat we hem niet in de maling namen, met name omdat de brandlucht voor in de bus niet te ruiken was. Maar er was wel degelijk iets mis en dat iets bleek een klapband van de aanhanger te zijn. Met vereende krachten werd de band daarop vervangen. En uiteraard moest dat op de gevoelige plaat vastgelegd worden!

Ondanks alle pech en een wat andere route dan we eigenlijk zouden volgen hebben we een heerlijke zes weken rondgetrokken in Australië en vooral veel gezien en genoten!'

Ik ben benieuwd welke uitdaging er voor Count Up 14 wordt verzonnen! Kom maar op, ik ben er klaar voor :-D  

Alleen de komende twee weken even nog niet, dan ben ik druk bezig met van alles voor het 50-jarig huwelijksfeest van mijn ouders te freubelen. Veertig dank je wel doosjes, veertig tagjes, een steralbum, een dubbel uitschuifkaart met de kaartjes van André Rieu, een never ending kaart om het overnachtingsarrangement in te verstoppen en dan ben ik vast nog iets vergeten. Volgens mij heb ik helemaal geen tijd om te gaan werken HAHAHA

Dus als jullie even niets van me horen, ik ben in mijn scraphok te vinden!