zaterdag 13 oktober 2012

Spaanse rijschool

Ik was jullie nog een log over ons uitstapje naar de Spaanse Rijschool in Wenen schuldig. En aangezien belofte schuld maakt... ;-)

Al zo lang als ik me kan herinneren ben ik gek op paarden. Ik heb ook 12 jaar les gehad totdat een chronische ontsteking van een slijmbeurs in mijn heup dat onmogelijk maakte, in ieder geval wat wekelijkse lessen betreft. Af en toe een buitenrit, vooral op vakantie, kan gelukkig nog wel.

Maar terug naar waar het echt over gaat, de Spaanse Rijschool. Al meer dan 400 jaar worden dezelfde trainingen en uitvoeringen met de paarden gedaan. Traditiegetrouw worden alleen Lippizaner hengsten hiervoor gebruikt, o.a. omdat deze stijl van rijden bijzonder veel kracht vereist. En de naam Spaanse rijschool is ontstaan omdat de paarden ten tijde van het oprichten van de rijschool uit Spanje kwamen.

We hadden voor de vrijdag combitickets gekocht, zodat we zowel de ochtendtraining als de stallen konden bezoeken. Edwin vond het wel leuk om het eens een keer gezien te hebben en ging al vrij snel foto's maken. Dat kwam mij prima uit, want ik daarentegen heb ruim twee uur lang gefascineerd staan kijken! Als de combinatie paard-ruiter klopt is het echt zo'n prachtig elegant ballet....

Wat foto's:

De (onopvallende) ingang
Volkomen gefascineerd....
              
De ochtendtraining



Aan het eind van de training

Zoals je ziet hebben de paarden verschillende kleuren. In principe wordt een Lippizaner veulen zwart geboren en verkleurt hij naarmate hij ouder wordt via appelgrijs (foto van 'De ochtentraining', het onderste paard) naar wit. Hoe witter hoe ouder dus.
Maar af en toe wordt er een bruine Lippizaner hengst geboren. Daarvan zie je er twee in de onderste foto. Nu is het zo dat de Spaanse Rijschool van tradities aan elkaar hangt en één van die tradities is dat te allen tijde bij een show het voorste paard een bruine Lippizaner dient te zijn. Voor zover onze gids wist is het nog nooit voorgekomen dat er geen bruine hengst was, dus geen problemen met het vasthouden aan die traditie  ;-)

's Middags hebben we nog een rondleiding door de stallen gehad. En waar ik al een beetje bang voor was, foto's maken mocht niet :-(( Ergens snap ik het wel, want de gemiddelde toerist flitst er dan op los. En als die paarden dat dan tientallen keren per dag meemaken, tja...En toch blijf ik het jammer vinden ;-)
Wel mochten er foto's in de tuigagekamer gemaakt worden:

Een gedeelte van de zadels

Ieder paard blijkt twee eigen zadels te hebben. De donkere worden tijdens de trainingen gebruikt, de licht gekleurde zijn voor de uitvoeringen. Daarvan kunnen de beugels makkelijk verwijderd worden, want dan wordt er zonder beugels gereden. OOK als de paarden sprongen maken, dus dan kan je je als ruiter maar beter goed vastklemmen ;-)

Enne, tijdens de rondleiding heeft Edwin nog wat prachtige foto's van de zaal kunnen maken:

Het uitzicht vanaf de loge op de begane grond

En een blik op het werkelijk prachtige plafond!

Goh, wat heb met name ik genoten van dit dagje Wenen! Het tweede weekend van november verzorgt de Spaanse Rijschool een drietal optredens in Ahoy, ik geloof dat ik mijn spaarpot maar ga omkeren om een kaartje te kopen ;-)

Tot laters,
Monique

2 opmerkingen:

  1. Wat een belevenis Monique! Ik ben wel in Wenen geweest maar niet bij de Spaanse Rijschool. Onthouden dan maar voor de volgende keer.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Enorm prachtig en de titel van je blog trok me naar je blog toe. Hier een dochter die met carrousel-rijden mee gaat doen, en dat is ontstaan in Spanje !

    BeantwoordenVerwijderen